Pune by Varsha Raje

पुणं म्हणजे पुणं म्हणजे पुणं होतं
तुम्हीच सांगा पुण्यामध्ये काहीतरी का उणं होतं?

पूर्वीचं पुणं म्हणजे विद्येचं माहेरघर
पुणं म्हटल्यावर डोळ्यांसमोर गोखले, टिळक, आगरकर!
पेशवे, कर्वे, फडके आणि मराठी संस्कृती
लाल महाल, शनिवार वाडा व कुठूनही दिसणारी पर्वती

पेशवाई पुणं, एक ऐतिहासिक शहर म्हणून प्रसिध्द
अहो, दारू, मांस, मच्छी दूरच, इथं अंड सुद्धा निषिद्ध
पुणं म्हणजे सांस्कृतिक कार्यक्रम आणि कला-संगीताचा उगम
तरुणाई साठी वरदान बंड गार्डन आणि मुळा मुठेचा संगम

पुणं म्हणजे गारांचा पाऊस, राजेशाही वाडे आणि घोडागाडी
छोटे छोटे टुमदार बंगले आणि सभोवताली शोभिवंत झाडी
नाकात नथ, केसांचा खोपा, लफ्फेदार शालू आणि पुरुषांची पगडी
साता समुद्रापार पोचलेली इथल्या चितळ्यांची बाकरवडी

ज्ञानेश्वर, एकनाथ, तुकाराम असे कितीक संत जाहले
गंमतशीर मारुतींनी पुणे शहर भरले
मुबलक भाज्या, स्वस्त फळे, फळांचा आगळा स्वाद
सारस बागेतल्या गणपतीच्या देवळात, घंटेचा घुमतो नाद

पुणं म्हणजे नव्हेत केवळ 'पुणेरी पाट्या'
अमेरिकेतल्या शिक्षणात आहे इथल्या मुलांचा मोठा वाटा
कर्मठ भासले तरी या मातीत चांगले modern विचारही रुजतात
रां परांजपे पासून कुटुंबनियोजन तर फुल्यांपासून झाली स्त्री-शिक्षणाची सुरवात

पुणं म्हणजे तिरकं बोलणं, रोखठोक भाषा
पुण्याच्या विद्वानांकडून सर्वांच्या मोठ्या आशा
पुणेकरांचे 'तत्वाचे' प्रश्न म्हणजे समोरच्याचं मरण
एकसष्ट सालच्या पुरात फुटलं पानशेत धरण

काळ बदलला, जग बदललं, पुणं त्याला अपवाद नाही
हॉटेल्स आली, मोल्स आले, सायकली आता दिसत नाहीत
मनात भाव नसला तरी दगडूशेठ पुढे लांबलचक रांगा
आताचे समाजसुधारक(?) पुतळ्यावरून करती दंगा

मराठी शाळा जिकडे तिकडे पडल्या आहेत ओस
इंग्रजीला डोनेशन देऊन प्रतिसाद भरघोस
जीन्स बर्मुडाच्या पोषाखाचे आता आले फॅड
आई बाबा जुने, म्हणे मम्मी आणि डॅड

पण काळाबरोबर बदलून धावण्यातच शहाणपणा असतो
नावं ठेवत थांबला तो जगासाठी संपला असतो
बद्लात सुख मानत गेलं तरच देश होईल महान
आपल्या गावाचा असावा नेहमी सर्वांना अभिमान
परंतु तरीही,
पुणं म्हणजे पुणं म्हणजे 'नवीन पुणं' असतं
आणि या 'नवीन' पुण्यात 'जुनं पुणं' बाकी उणं असतं

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

10cc gulp and 24 hour high

I never had so much high in such a small dosage. Cough syrups do give you more punch and last more time than any alcoholic drink. I thought Benedryl topped that list till I had Dhasedyl yesterday. The sticker on the plastic bottle said ' Take 10cc three times a day, May cause drowsiness '. I had one dose of 10cc previous night and effects are still lingering. I didnt have courage to take two more doses. I didnt knock out immediately but did sleep well . When I woke up, I was groggy, listless and void of energy. The feeling continued through out the day. By evening I felt ravenous. I kept wondering what's so special about 'Dhasedyl' that uprooted my mental equilibrium. I had to know about this drug that so quickly and efficiently smothered my month old persistant cough and cold within a night but crippled and numbed my alertness and made me feel like a seasoned druggist. As I searched on ' Dhasedyl ' I read about its sideffects and the following experience o
Read more

Rabbit and Tortoise story in Marathi musical

幼いころに母が歌ってくれた童謡 ससा तो ससा की कापूस जसा त्याने कासवाशी पैज लाविली वेगेवेगे धावू नि डोंगरावर जाऊ ही शर्यत रे अपुली चुरुचुरु बोले तो तुरुतुरु चाले नि कासवाने अंग हलविले ससा जाई पुढे नि झाडामागे दडे ते कासवाने हळू पाहीयले वाटेत थांबलेना कोणाशी बोललेना चालले लुटुलुटु पाही ससा हिरवी हिरवी पाने नि पाखरांचे गाणे हे पाहुनिया ससा हरखला खाई गार चारा, घे फांदीचा निवारा तो हळूहळू तेथे पेंगुळला मिटले वेडे भोळे, गुंजेचे त्याचे डोळे झाडच्या सावलीत झोपे ससा झाली सांज वेळ तो गेला किती काळ नि शहारली गवताची पाती ससा झाला जागा तो उगा करी त्रागा नि धाव घेई डोंगराच्या माथी कासवा तेथे पाही ओशाळला मनी होई "निजला तो संपला" सांगे ससा penned by Shantaram Nandgaonkar wonder who is the music director. I love the tempo of this song
Read more

Madhav Julian and Indiver -प्रेमस्वरुप आई and Zindgi Ka Safar

When I hear this poetry of Madhav Julian sung by Lata - my eyeballs swell with a blob - as the poem reaches mid way. A fabulous rendition that seems to have bled through damaged heart of this man. Tears don’t come that easily to me. That prerogative belong to Rajesh Khanna in Hindi movies of Anand Amar Prem and Dharmendra in Satyakam . In this poem too tears don’t come because I miss my mother or think of her from a distant land. This poem resurrects a character who has raised in orphanage and became successful to get all the comforts and accolades that a man can strive for. Yet he has remained empty in his heart without the existence of his mother। He doesnt remember her face as she has left long before she made any imprint on his life. Today is my mother’s birthday and I thought it would be appropriate to write about this poem. There is another song – rather second stanza of the song – penned by Indiver in movie Safar also evokes similar anguish। Here the
Read more